‘Papa, jij moet mama even helpen’, klinkt het uit de mond van een klein meisje. Vanaf haar krukje houdt ze de situatie op de ijsbaan in Tolkamer nauwlettend in de gaten. Ze heeft heel wat te kijken, want tientallen mensen glijden over het ijs voor een portie zwierplezier.
Het meisje heeft geluk. Papa komt haar moeder ‘redden’. Die stapt op haar beurt uiterst voorzichtig de ijsbaan op. Dochterlief laat zich vervolgens tevreden in een sneeuwbult vallen en ziet met een lach op het gezicht toe hoe mams staat te hannesen op het ijs.
Niet dat het veel anderen beter afgaat. Het is een middag vol mislukte pirouetjes en rode wangen. Dat is ook te danken aan de kwaliteit van het ijs. Vooral langs de besneeuwde randen zijn al de nodige scheuren en wakken ontstaan.
,,Niets aan te doen”, concludeert ijsmeester Wim Geurts terwijl hij schouderophalend naar het ijs kijkt. ,,Maar dan hebben er ook al een paar honderd mensen op de baan gestaan.”
De leden van IJsvereniging Rijnwaarden hadden de grootste moeite om de baan überhaupt open te krijgen. De plotselinge sneeuwval in de nacht van donderdag op vrijdag zorgde voor de grootst mogelijke problemen.
,,We hadden ook nog de pech dat het vrij plaatselijke sneeuw bleek te zijn. Toen dacht ik wel even: waarom nou net hier? Sneeuw is de grootste angst voor een ijsvereniging, dat zorgt voor problemen bij het dikker worden van de ijslaag”, zegt Geurts.
De sneeuw ging weg, maar het ijs was niet optimaal. Zo concludeert ook de Tolkamerse Carla van Engelenhoven. ,,Het is niet heel glad”, zegt ze. ,,Maar ik denk dat iedereen het toch even wil proberen en ervaren hoe het is om op het ijs te staan.” Ook al omdat gisteren in ieder geval voorlopig de laatste kans was. Gisteravond trad voorzichtig de dooi in.
Bron De Gelderlander Pim Gerritzen 19-12-22